پارگی مینیسک زانو؛ درمان‌های غیرجراحی و جراحی

علائم پارگی مینیسک زانو در بزرگسالان

پارگی مینیسک زانو یکی از آسیب‌های شایع زانو است که در اکثر موارد با انتخاب روش درمان مناسب، ترمیم می‌شود. اگر پارگی مینیسک کوچک و در بخش دارای خون‌رسانی مینیسک باشد، پارگی حتی بدون درمان بهبود می‌یابد. برای پارگی‌های بزرگ یا ایجادشده در منطقه بدون خون مینیسک نیز روش‌های غیرجراحی و جراحی مختلفی وجود دارد. تشخیص صحیح نوع پارگی و درمان زودهنگام به بسیاری از بیماران کمک می‌کند تا ورزش و فعالیت‌های پیش از آسیب‌دیدگی خود را پس از چند ماه مجددا آغاز کنند.

پارگی و آسیب به مینیسک زانو سبب ایجاد احساس درد، سفتی و تورم در ناحیه زانو خواهد شد. حتی فرد این احساس را دارد که زانویش قفل شده و دیگر نمی‌ تواند حرکت کند و قادر نیست پا را کامل باز کند تا زانو صاف شود. به صورت کلی افراد می توانند با انجام حرکات تخریبی که سبب تقویت عضلات پا می شود از وارد شدن آسیب به زانو خود جلوگیری کنند. اگر که شما یا اطرافیانتان این اتفاق را تجربه کرده اید و در رابطه با پارگی مینیسک زانو و عمل مینیسک زانو سوالاتی دارید، تا انتها همراه ما باشید تا به صورت کامل با علائم، روش های درمان و حتی هزینه این عمل آشنا شوید.

مینیسک زانو چیست؟

پارگی مینیسک زانو چیست

دو تکه غضروف هلالی‌شکل درون زانو میان استخوان ران (فمور) و استخوان درشت‌نی (تیبیا) قرار دارد که به این غضروف‌ها مینیسک گفته می‌شود. مینیسک سالم مانند ضربه‌گیر زانو عمل می‌کند و باعث پایداری زانو می‌شود. به مینیسک قرارگرفته در سمت داخلی زانو، مینیسک داخلی و به مینیسک قرارگرفته در سمت خارجی زانو نیز مینیسک خارجی گفته می‌شود. هر مینیسک دارای سه بخش شاخ قدامی، بدنه و شاخ خلفی است.

یکی از ویژگی‌های دردسرساز مینیسک این است که به دلیل دارا بودن ماهیت غضروفی، فاقد جریان خون کافی بوده و جریان خون نیز برای ترمیم مناسب بافت‌ها ضروری است. مقداری خون در یک‌سوم خارجی مینیسک جریان دارد، اما بسیار محدود است. خون‌رسانی به دوسوم داخلی مینیسک بسیار اندک و یا کاملا بدون خون است. خون باید مواد مغذی و فاکتورهای رشد را به مینیسک انتقال دهد و به التیام آن کمک کند. اما از آنجایی که خون‌رسانی مینیسک محدود است، احتمال ترمیم بخش‌های خاصی از آن بالاتر است.

وضعیت مینیسک شبیه به مو، ناخن و دندان است؛ تمام این بافت‌ها دارای یک بخش رگ و خون‌رسانی و یک بخش فاقد خون‌رسانی هستند. به منطقه دارای خون مینیسک به دلیل وجود مویرگ‌ها، «منطقه قرمز» گفته می‌شود و بخش بدون خون نیز «منقطه سفید» نام دارد. پارگی‌های منطقه قرمز قابلیت ترمیم شدن را دارند، اما پارگی‌های منطقه سفید احتمالا هرگز بهبود نمی‌یابند. به ناحیه گذار میان این دو بخش نیز «منطقه قرمز ـ سفید» گفته می‌شود. این مناطق را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید.

 

علائم پارگی مینیسک زانو

نقش مینیسک در زانو چیست؟

 

علائم پارگی مینیسک زانو در بزرگسالان

مینیسک به دلیل شکل و اندازه خاص خود از قابلیت انجام چندین وظیفه مختلف برخوردار است. وزن بدن در هنگام ایستادن به ‌طور یکنواخت در پاها و زانوها توزیع می‌شود. فشار وارد بر زانوها هنگام راه رفتن، دویدن و پریدن افزایش پیدا می‌کند. مینیسک مانند یک لایه محافظ و ضربه‌گیر عمل می‌کند تا استخوان‌های زانو به یکدیگر ساییده نشوند و مفصل آن نیز آسیب نبیند. مینیسک همچنین وزن را به ‌طور یکنواخت در مفصل زانو توزیع می‌کند. توزیع بار از آسیب‌دیدگی زانو جلوگیری کرده و برای عملکرد و سلامت زانو بسیار مهم است. بنابراین آسیب‌دیدگی مینیسک باعث می‌شود که زانو نتواند وظایف عادی خود را به درستی انجام دهد.

انواع پارگی مینیسک زانو

پارگی مینیسک یکی از آسیب‌های شایع زانو است که اصولاً به وجود آمدن پارگی مینیسک زانو آسیبی شدیدتر از کشیدگی در این نقطه است. هر فعالیتی که با چرخاندن سریع و شدید زانو همراه باشد، به ‌ویژه در حالتی که تمام وزن روی زانو است، منجر به پارگی مینیسک می‌شود. موارد مختلف پارگی مینیسک از نظر شدت و اندازه با یکدیگر تفاوت دارند. پارگی مینیسک بر اساس فاکتورهای مختلف به انواع گوناگونی طبقه‌بندی می‌شود.

پارگی مینیسک می‌تواند حاد و بر اثر آسیب‌دیدگی مزمن و پیامد ساییدگی باشد:

  • پارگی مینیسک بر اثر حادثه: پارگی بر اثر حادثه عموما هنگام چرخاندن شدید زانو رخ می‌دهد و در میان بازیکنان فوتبال و بسکتبال بسیار شایع است. البته احتمال پارگی مینیسک در تمامی فعالیت‌های همراه با چرخش زانو وجود دارد. این نوع پارگی معمولا در کنار سایر آسیب‌دیدگی‌های زانو مانند پارگی رباط صلیبی رخ می‌دهد. زانو زدن مکرر یا بلند شدن از حالت چمباتمه حین بلند کردن اشیا نیز با احتمال شیوع کمتر باعث پارگی مینیسک می‌شود.
  • پارگی مینیسک فرسایشی: پارگی مینیسک فرسایشی معمولا در سالمندان شایع است و در نتیجه ساییدگی و فرسایش تدریجی ساختار غضروفی مینیسک اتفاق می‌افتد. پارگی‌های فرسایشی گاهی با چرخاندن زانو تشدید می‌شوند. در هر حال الگوی پارگی و روش‌های درمان آن در موارد فرسایشی کاملا با پارگی‌های ناشی از حادثه تفاوت دارند.

پارگی مینیسک زانو با ورزش

پارگی مینیسک زانو دارای شش نوع شعاعی، داخل هلال یا ناقص، افقی، فلپ، پیچیده و دسته سطلی است. الگوی پارگی، بخش آسیب‌دیده مینیسک و پیچیدگی آسیب‌دیدگی در این مدل‌ها با یکدیگر متفاوت است:

  1. پارگی شعاعی: این پارگی به عنوان شایع‌ترین نوع پارگی مینیسک شناخته می‌شود و در منطقه بدون خون مینیسک رخ می‌دهد. از آنجایی که پارگی در منقطه بدون خون‌رسانی اتفاق می‌افتد و هیچ گلبول قرمزی برای ترمیم بافت وجود ندارد، احتمال ترمیم خودبه‌خودی پارگی بسیار پایین است. چنانچه چاره‌ای جز انجام جراحی باقی نماند، معمولا تنها راه این است که جراح، بخش آسیب‌دیده مینیسک را با انجام جراحی آرتروسکوپی جدا کند.
  2. پارگی ناقص یا داخل هلال: تغییرات داخل هلال یا پارگی‌های ناقص غالبا نشانه تغییرهای فرسایشی ـ تخریبی اولیه مینیسک هستند. این تغییرات به مرور زمان شدیدتر می‌شوند. این نوع پارگی غالبا در MRI بیماران ۳۰ یا ۴۰ ‌سال مشاهده می‌شود. پارگی ناقص نوعی آسیب‌دیدگی «پایدار» در نظر گرفته می‌شود و به جراحی نیاز ندارد.
  3. پارگی مینیسک افقی: پارگی افقی در امتداد فیبرهای منحنی ‌شکل مینیسک رخ می‌دهد. پارگی افقی در بخش دارای خون‌رسانی، نزدیک به لبه بیرونی یا بخش مرکزی‌تر اتفاق می‌افتد. محل پارگی افقی، قابلیت ترمیم و طرح درمان را تعیین می‌کند.
    • پارگی در بخش دارای خون‌رسانی: جراح بجای آنکه بخش آسیب‌دیده مینیسک را بردارد، دو سر پارگی افقی را به یکدیگر بخیه می‌زند.
    • پارگی در بخش مرکزی‌تر: این نوع پارگی حتی پس از جراحی نیز ترمیم نمی‌شود.
  4. پارگی فلپ: پارگی فلپ الگوی معمولی برای پارگی مینیسک نیست. بخشی از غضروف در این نوع پارگی جدا می‌شود و در مفصل گیر می‌کند و زانو نیز در نتیجه گیر افتادن غضروف، قفل خواهد کرد. انجام جراحی در صورت مختل شدن حرکت زانو ضرورت می‌یابد.
  5. پارگی پیچیده: منظور از پارگی پیچیده، ترکیبی از الگوهای پارگی است که غالبا شامل پارگی‌های افقی و شعاعی می‌شود. به دلیل ماهیت پیچیده این نوع پارگی، جراحی معمولا برای درمان این آسیب‌دیدگی انجام نمی‌شود. با این‌حال، جراح در موارد خاص، بخشی از مینیسک پاره را برمی‌دارد و مابقی بخش‌های زانو را ترمیم می‌کند.
  6. پارگی دسته سطلی: این پارگی در مرکز مینیسک رخ می‌دهد. از آنجایی که بخش پاره مینیسک مانع از حرکت عادی زانو می‌شود، زانو در این نوع پارگی قفل می‌کند. به همین دلیل جراحی برای درمان پارگی دسته سطلی، فوریت بیشتری دارد تا بیمار بتواند زانوی خود را مجددا خم کند.

همان‌طور که گفته شد، مینیسک زانو با توجه به میزان خون‌رسانی به سه منطقه تقسیم می‌شود. ویژگی‌های پارگی مینیسک در دو منطقه اصلی قرمز و سفید کاملا با یکدیگر متفاوت است:

  • پارگی‌ مینیسک در منطقه سفید: احتمال ترمیم پارگی‌های این منطقه به دلیل فقدان خون‌رسانی بسیار پایین است. به همین دلیل درمان پارگی‌های مینیسک منطقه سفید غالبا مستلزم جراحی است. تکه‌های جداشده در مفصل شناور هستند؛ اگر این تکه‌های شناور گیر بیفتند، بیمار دچار دردهای تیز و ناگهانی می‌شود. درمان‌های غیرجراحی تاثیر چندانی بر ترمیم پارگی‌های منطقه سفید ندارند، چرا که پارگی منطقه سفید معمولا دردناک و احتمال ترمیم شدن آن نیز پایین است.
  • پارگی‌ مینیسک در منطقه قرمز: بافت منطقه قرمز به دلیل وجود خون‌رسانی، قابلیت ترمیم پارگی را دارد. چنانچه با انجام MRI مشخص شود که پارگی در منطقه قرمز است، پزشک ابتدا درمان‌های غیرجراحی را امتحان می‌کند. اگر بیمار بتواند به زانو استراحت بدهد تا پارگی امکان ترمیم داشته باشد، درمان غیرجراحی با توجه به زمان آسیب‌دیدگی و اندازه پارگی می‌تواند مؤثر باشد. اگر پارگی بزرگ یا جداشده باشد یا به خودی‌خود ترمیم نشود، ترمیم جراحی انجام می‌شود.

مراقبت از پارگی مینیسک زانو

پارگی مینیسک بر اساس تصاویر MRI به چهار درجه طبقه‌بندی می‌شود (فلش‌های قرمز محل پارگی را نشان می‌دهند):

  • درجه صفر: مینسیک سالم است.
  • درجه ۱: پارگی کروی داخل هلال مینیسک مشاهده می‌شود و علامت پارگی تا سطح مفصل امتداد ندارد.
  • درجه ۲: پارگی به صورت علامت خطی بزرگ‌تری مشاهده می‌شود که تا سطح مفصل نمی‌رسد.
  • درجه ۳: علامت غیرعادی به سطح فوقانی و یا تحتانی مفصل می‌رسد. پارگی درجه ۳ مینیسک با انجام آرتروسکوپی تأیید می‌شود.

پارگی‌های درجه ۱ و ۲ جدی نیستند و حتی ممکن است در معاینه آرتروسکوپی دیده نشوند. پارگی درجه ۳ بسیار مهم است و آرتروسکوپی با دقتی نزدیک به ۱۰۰% برای تشخیص پارگی درجه ۳ مینیسک زانو کاربرد دارد.

 

علائم پارگی مینیسک زانو

علائم پارگی مینیسک زانو

علائم پارگی مینیسک مانند درد و ورم ممکن است ۲۴ ساعت پس از آسیب‌دیدگی بروز پیدا کنند، به‌خصوص اگر پارگی کوچک باشد. ضمنا ورم زانو، طی یک یا دو روز افزایش پیدا می‌کند. علائم پارگی مینیسک شامل:

البته اگر پارگی مینیسک از نوع فرسایشی مزمن باشد، علائم با توجه به میزان فعالیت، احتمالا محدود به درد، ورم و خشکی زانو خواهند بود.

تشخیص پارگی مینیسک زانو

پزشکان عموما سؤالاتی درباره چگونگی آسیب‌دیدگی، علائم زانو پس از آسیب‌دیدگی و سابقه آسیب‌دیدگی‌های زانو در فرد را مطرح کرده و زانو را معاینه می‌کنند. آزمایش‌ها و تست‌های متعددی برای تشخیص پارگی مینیسک زانو انجام می‌شوند که در این بخش با آن‌ها آشنا می‌شوید.

پزشکان تست‌های حرکتی خاصی را هنگام معاینه زانو برای تشخیص پارگی مینیسک زانو انجام می‌دهند.

تست فشار دادن اپلی

دارو برای پارکی مینیسک زانو

بیمار روی شکم دراز می‌کشد و زانو را با زاویه ۹۰ درجه خم می‌کند. پزشک یک دست را دور مچ پای بیمار و دست دیگر را پشت پاشنه و کف پای او قرار می‌دهد. سپس به طور همزمان فشار رو به پایینی را به پاشنه وارد می‌کند و مچ را همزمان می‌چرخاند. بروز درد در این تست، نشان‌دهنده پارگی مینیسک زانو است.

تست مک‌موری

پارگی مینیسک زانو با ورزش

بیمار به پشت روی تخت دراز می‌کشد و زانو را کاملا خم می‌کند. پزشک یک دست را روی زانو و دست دیگر را زیر پاشنه قرار می‌دهد. سپس زانو را خم و صاف می‌کند. صدا دادن زانو یا درد زانو در این تست، علامت پارگی مینیسک زانو است.

تست تسالی

تمرین برای پارگی مینیسک زانو

بیمار صاف روی یک پا می‌ایستد و پزشک نیز روبه‌روی بیمار می‌ایستد و دستان او را نگه می‌دارد تا تعادل بیمار حفظ شود. بیمار زانو را ۵ درجه خم می‌کند و سه بار به سمت داخل و سپس خارج می‌چرخاند. سپس چرخش‌ها را با زاویه خمش ۲۰ درجه تکرار می‌کند. ابتدا زانوی سالم و سپس زانوی آسیب‌دیده معاینه می‌شود. احساس درد در زانو علامت پارگی مینیسک زانو است.

عکس رادیوگرافی

عکس رادیوگرافی ساده باید برای رد احتمال شکستگی یا ضایعه‌های استخوانی از تمامی بیماران دچار آسیب‌دیدگی زانو گرفته شود. کندروکلسینوز و وجود رسوبات کلسیمی در مینیسک گاهی در عکس رادیوگرافی دیده می‌شود. این ضایعه بیانگر پارگی فرسایشی است.

سونوگرافی

سونوگرافی روشی نسبتا ارزان و غیرتهاجمی برای تشخیص پارگی مینیسک زانو است. از آنجایی که ارزش تشخیصی سونوگرافی به تغییرات پویای مشاهده‌شده بر روی نمایشگر مربوط می‌شود، نتایج آن به میزان مهارت متخصص بستگی دارد. حساسیت و ویژگی (اختصاصی بودن) سونوگرافی برای تشخیص آسیب‌دیدگی‌های مینیسک به ترتیب ۶۰ ـ ۱۰۰ و ۲۱ ـ ۱۰۰ درصد گزارش شده است.

سی تی اسکن

پارگی مینیسک زانو در تصاویر سی تی اسکن قابل‌ مشاهده است، اما به دلیل آنکه وضوح بافت نرم در سی تی اسکن کمتر از MRI است، سی تی اسکن عموماً جزء روش‌های تشخیصی اولیه نیست.

ام آر آی

متداول‌ترین کاربرد ام‌آر‌آی زانو، تشخیص آسیب‌دیدگی‌های مینیسک است. بر اساس چندین گزارش‌، دقت MRI برای تشخیص پارگی مینیسک زانو بالاتر از معاینۀ بالینی است. دقت و ویژگی ام‌آر‌آی برای تشخیص پارگی مینیسک زانو به ترتیب ۸۶ ـ ۹۶ و ۸۴ ـ ۹۴ درصد است. انجام ام‌آر‌آی همچنین برای رد احتمال ابتلا به سایر دلایل زانودرد مانند عفونت، تومور یا نکروز آواسکولار کندیل استخوان ران نیز بسیار مفید است.

آرتروسکوپی

انجام آرتروسکوپی صرفا برای تشخیص پارگی مینیسک توصیه نمی‌شود. در هر حال هنگام انجام آرتروسکوپی باید وضعیت مینیسک و وجود پارگی به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد.

روش‌های بدون جراحی

درمان قطعی پارگی مینیسک زانو

روش‌های درمان پارگی مینیسک به نوع و محل آسیب‌دیدگی، علائم، حرفه، میزان فعالیت، وضعیت سلامتی و سن بیمار بستگی دارد. بسیاری از پارگی‌های مینیسک که در منطقه دارای خون‌رسانی پایدار مینیسک هستند، بدون جراحی ترمیم می‌شوند. همان‌طور که گفته شد، تنها یک‌سوم بیرونی مینیسک یا منطقه قرمز دارای جریان خون کافی برای دریافت مواد مغذی لازم جهت ترمیم طبیعی است. پارگی‌های ایجادشده در دوسوم داخلی مینیسک به دلیل نبود خون کافی به ‌طور طبیعی بهبود پیدا نمی‌کنند.

نوع پارگی نیز لزوم جراحی را تعیین می‌کند. مواردی که بیش از همه احتمال دارد خودبه‌خود و یا با بهره‌گیری از درمان‌های غیرتهاجمی یا کم‌تهاجمی ترمیم شوند، پارگی‌های ناقص و کوچکی هستند که در منطقه قرمز ایجاد شده‌اند. اگر درد شدید نباشد و عملکرد زانو مختل نشده باشد، معمولا ابتدا درمان‌های غیرجراحی انجام می‌شوند.

روش درمان پارگی مینیسک زانو به عواملی مانند سن بیمار، نوع و شدت پارگی مینیسک و همراه بودن پارگی با سایر آسیب‌های زانو بستگی دارد. در صورت شدید نبودن درد و مختل نشدن عملکرد زانو عموما درمان‌های بدون جراحی امتحان می‌شوند. پارگی‌های کوچک و طولی پایدار در منطقه قرمز مینیسک زانوی جوانان را می‌توان بدون جراحی ترمیم کرد. همچنین نتایج مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهند که اگر پارگی مینیسک در نتیجه فرسایش رخ دهد، انجام جراحی دارای برتری خاصی نسبت به درمان‌های بدون‌ جراحی مانند فیزیوتراپی نیست. روش‌های بدون جراحی متعددی برای ترمیم پارگی مینیسک انجام می‌شوند که شامل:

درمان پارگی مینیسک زانو معمولا با روش RICE (سرواژه استراحت، یخ، باندپیچی و بالا گذاشتن پا) شروع می‌شود:

  • استراحت: چند روز به زانو استراحت دهید و به آن فشار نیاورید.
  • استفاده از کیسه یخ: قرار دادن کیسه یخ روی زانو به کاهش ورم کمک می‌کند. کیسه یخ را هر بار به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روی زانوی خود قرار دهید.
  • باندپیچی: بستن باند کشی یا استفاده از زانوبند به کاهش ورم کمک می‌کند.
  • بالا گذاشتن پا: پا و زانو را هنگام نشستن کمی بالاتر از سطح قلب قرار دهید تا جریان خون به سمت قلب بازگردد.

مصرف داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن به کاهش درد و ورم ناشی از پارگی مینیسک زانو کمک می‌کند.

تزریق پی آر پی روش بسیار مؤثری برای درمان پارگی مینیسک زانو است. از آنجایی که مناطق داخلی مینیسک فاقد جریان خون هستند، با این تزریق می‌توان پلاکت و مواد مغذی لازم برای ترمیم را به مینیسک منتقل کرد. اگر تزریق اثربخش باشد، دیگر ضرورتی برای انجام جراحی وجود ندارد و از عواض احتمالی جراحی نیز جلوگیری می‌شود.

درمان پی ‌آر پی بسیار ساده انجام خواهد شد. ابتدا مقدار کمی خون از بیمار گرفته می‌شود. پلاسمای غنی از پلاکت پس از چرخاندن در سانتریفیوژ از محلول جدا شده و در زانو تزریق می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند که حتی اگر جراحی انجام شود، دریافت فاکتورهای رشد موجود در پی آر پی، نتایج جراحی را بهبود می‌بخشد و دوران نقاهت را نیز کوتاه‌تر می‌کند. علاوه بر این، به ندرت پیش می‌آید که پارگی مینیسک تنها مشکل موجود در زانو باشد، رباط صلیبی قدامی نیز غالبا همزمان با مینیسک پاره می‌شود. تزریق PRP فرآیند ترمیم رباط‌ها و تاندون‌های زانو را نیز تسریع می‌بخشد.

استروئید نوعی داروی ضدالتهابی قوی است که پزشک آن را مستقیما تحت هدایت سونوگرافی درون مفصل زانو تزریق می‌کند. برای آن‌که بیمار دردی را حین تزریق حس نکند، بی‌حسی موضعی پیش از درمان اعمال می‌شود. یک تزریق برای عموم بیماران کافی است. درد پس از تزریق تسکین پیدا می‌کند تا بیمار بتواند درمان فیزیوتراپی را انجام بدهد.

هیالورونیک اسید ماده‌ای است که به طور طبیعی در مفصل وجود دارد و لغزنده کردن مفصل به حرکت روان آن کمک می‌کند. هیالورونیک اسید یک جایگزین ایمن و اثربخش برای استروئید است. البته خاصیت ضدالتهابی هیالورونیک اسید به اندازه استروئید نیست.

ممکن است پزشک با توجه به علائم بیمار، استفاده از زانوبند طبی را برای محدود کردن حرکت مفصل و پایدار کردن زانو توصیه کند.

اگر پارگی مینیسک چندان شدید نباشد، پزشکان انجام حرکات ملایم را توصیه می‌کنند. انجام حرکات ورزشی عضله‌های دور زانو مانند عضله‌های چهارسر یا جلوی ران به تقویت آنها کمک می‌کند و در نتیجه فشار کمتری به زانو وارد می‌شود. انجام حرکات ورزشی همچنین زانو را متعادل و پایدار می‌کند و به این ترتیب از آسیب‌دیدگی زانو در آینده جلوگیری خواهد شد.

طبیعی است که هنگام انجام این حرکات کمی دچار ناراحتی شوید، اما اگر درد شدیدی را حس کردید، حرکت را انجام ندهید و با پزشک معالج مشورت کنید.

۱ ـ مینی اسکات

درمان پارگی مینیسک زانو با فیزیوتراپی

حرکت مینی اسکات، عضله‌های چهارسر یا همان عضله‌های بزرگ جلوی ران را بدون اعمال فشار شدید به زانو تقویت می‌کند. برای انجام مینی اسکات، حرکات زیر را با دقت انجام دهید :

  • پشت به دیوار بایستید و سپس پشت بدن، شانه‌ها و سر خود را به دیوار تکیه دهید.
  • پاها را به عرض شانه باز کنید و به اندازه یک قدم جلو ببرید.
  • زانوها را کمی خم کنید و باسن‌ خود را پایین بیاورید.
  • زمانی که زانوها ۱۵ درجه خم شدند، حرکت را متوقف کنید.
  • ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اولیه بازگردید. در این مدت باید شانه‌ها و پشت بدن به دیوار چسبیده باشند.
  • این حرکت را در دو ست ۸ الی ۱۰ مرتبه‌ای انجام دهید. پس از هر ست نیز ۳۰ ثانیه الی ۱ دقیقه استراحت کنید.

چسباندن پشت بدن و شانه‌ها به دیوار، نکته بسیار مهم انجام این حرکت است، زیرا فشار وارده بر زانوها را کاهش می‌دهد.

۲ـ بالا بردن پا به صورت صاف

حرکات اصلاحی برای پارگی مینیسک زانو

این حرکت، عضله‌های همسترینگ را تحت ‌کشش قرار می‌دهد و عضله‌های چهارسر را تقویت می‌کند. برای انجام این حرکت، مراحل زیر انجام دهید:

  • به پشت دراز بکشید، کف پای چپ را روی زمین قرار دهید و پای راست را کاملا بکشید و صاف کنید.
  • همانطور که کمر و لگن را در حالت عادی و بی‌حرکت نگه داشته‌اید، عضله ران پای راست را منقبض کنید و پای راست را به آرامی بالا ببرید.
  • زمانی که پای خود را تا زاویۀ ۴۵ درجه بالا بردید، مجددا آن را پایین ببرید.
  • حرکت را در دو ست ۱۰ ‌مرتبه‌ای انجام دهید و سپس جای پاها را عوض کنید.

۳ـ آویزان نگه داشتن پا در حالت دمر

این نرمش دامنه حرکتی زانو را افزایش می‌دهد. برای انجام آن طبق مراحل زیر پیش بروید:

  • روی تخت به شکلی بر شکم دراز بکشید که پاها از لبه تخت آویزان بماند.
  • اجازه دهید جاذبه زمین زانوی چپ را به پایین بکشد تا کاملا کشیده شود.
  • ۱۵ الی ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس زانوی چپ را بالا ببرید.
  • حرکت را سه مرتبه تکرار کنید و سپس حرکت را روی زانوی راست انجام دهید.

۴ـ حرکت پشت پا

درمان پارگی مینیسک زانو با طب سوزنی

این حرکت، عضله‌های همسترینگ یا همان عضله‌های پشت ران را تقویت می‌کند. برای انجام این حرکت طبق مراحل زیر پیش بروید:

  • روی شکم دراز بکشید و پاها را صاف کنید.
  • زانوی راست را به آرامی خم کنید و پای راست را به سمت باسن ببرید.
  • پای راست را به آرامی پایین بیاورید.
  • این حرکت را در دو ست ۸ تا ۱۰ مرتبه‌ای انجام دهید و بین دو ست نیز ۳۰ ثانیه استراحت کنید.
  • مراحل فوق را برای پای چپ تکرار کنید.

۵ـ بالا بردن پاشنه در حالت ایستاده

- تمرین برای پارگی مینیسک زانو

این حرکت برای تقویت عضله‌های ساق پا مفید است. این نرمش را طبق مراحل زیر انجام دهید:

  • بایستید و پاها را به عرض لگن باز کنید. برای حفظ تعادل خود می‌توانید دست‌ها را روی یک صندلی قرار دهید.
  • پاشنه‌ها را به آرامی تا جایی که می‌توانید از روی زمین بلند کنید.
  • در این موقعیت بمانید و سپس پاشنه‌ها را آهسته پایین بیاورید.
  • حرکت را در سه ست ۸ تا ۱۰ مرتبه‌ای انجام دهید و ۳۰ ثانیه تا یک دقیقه بین هر دو ست استراحت کنید.

۶ـ حرکت صدف

جراحی پارگی مینیسک زانو با لیزر

حرکت صدف، عضله‌های مختلفی مانند ابداکتور مفصل ران و باسن را درگیر می‌کند. برای انجام حرکت صدف به روش زیر عمل کنید:

  • روی پهلوی چپ دراز بکشید. مفاصل ران و پاها باید همواره در امتداد یک خط باشد.
  • زانوها را ۴۵ درجه خم کنید. زانوی بالایی را به آرامی تا جایی که می‌توانید، بدون تکان دادن کمر یا لگن بالا ببرید.
  • زانو را به حالت اولیه بازگردانید.
  • حرکت را دو ست ۸ تا ۱۰ مرتبه‌ای انجام دهید. حدود یک دقیقه پس از هر ست استراحت کنید.
  • سپس به پهلوی راست بخوابید.

۷ـ کشیدن پا

دارو برای پارکی مینیسک زانو

این حرکت اصلاحی، عضلات ران را تقویت می‌کند. انجام چندباره این حرکت در طول روز هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند. برای انجام این نرمش طبق مراحل زیر پیش بروید:

  • روی صندلی بنشینید و کف پاها را روی زمین قرار دهید.
  • پای راست را بالا ببرید و سپس صاف کنید.
  • پای راست را به آرامی به حالت اولیه بازگردانید.

این حرکت را ۱۰ مرتبه تکرار کنید و سپس جای پاها را عوض کنید.

فیزیوتراپی یکی از بهترین روش‌های غیرجراحی برای درمان پارگی مینیسک زانو محسوب می‌شود. متخصص فیزیوتراپی یک برنامه ورزش‌درمانی و نرمش‌های کششی روزانه را با هدف تقویت عضله‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری، دامنه حرکتی و پایداری مفصل برای هر بیمار تهیه می‌کند. بسیار مهم است که ورزش‌ها بر اساس شدت آسیب‌دیدگی انتخاب شوند تا از افزایش درد و ورم و تشدید آسیب‌دیدگی جلوگیری شود. به همین دلیل مراجعه به متخصص فیزیوتراپی برای دریافت برنامه ورزش‌درمانی مناسب بسیار ضروری است.

پیش از شروع ورزش‌درمانی، مدالیته‌های دیگری برای کاهش درد و التهاب بکار برده می‌شود تا بیمار بتواند حرکات ورزشی را بدون درد انجام دهد. این مدالیته‌ها عبارتند از:

  • تحریک الکتریکی
  • طب سوزنی
  • اولتراسوند تراپی
  • درمان با لیزر کم‌توان یا سرد
  • شاک ویو تراپی

طب سوزنی یکی از درمان‌های طب سنتی چینی است که با وارد کردن سوزن‌هایی بسیار ظریف در نقاط خاصی از بدن انجام می‌شود. طب سوزنی، سیستم عصبی را تحریک می‌کند و موجب ترشح مواد بیوشیمیایی مختلفی مانند اندورفین‌ها و سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی می‌شود. آزاد شدن این ترکیبات موجب بهبود التهاب و گردش خون و کاهش درد می‌شود.

بسیاری از پزشکان در درمان توانبخشی پارگی مینیسک از دستگاه TENS کمک می‌گیرند. از مزایای استفاده از این نوع تحریک الکتریکی برای درمان پارگی مینیسک زانو می‌توانیم به کاهش درد و التهاب و انقباض بهتر عضله‌های دور زانو اشاره کنیم.

دستگاه TENS به سه روش باعث کاهش درد می‌شود. اول؛ مفصل زانو پس از پارگی مینیسک ملتهب می‌شود و سیگنال‌های درد را به مغز ارسال می‌کند. اما زمانی که الکترودهای دستگاه را دور زانو قرار می‌دهید، دستگاه TENS عصب‌های حسی را تحریک کرده و از رسیدن پیام درد به مغز جلوگیری می‌کند. دوم؛ دریافت پالس‌های الکتریکی موجب تولید اندورفین یعنی مسکن طبیعی بدن می‌شود. سوم؛ تحریک الکتریکی موجب بهبود گردش خون در ناحیه آسیب‌دیده خواهد شد. در نتیجه، فرآیند التیام بیمار تسهیل و التهاب ناشی از پارگی مینیسک نیز کاهش پیدا می‌کند.

از دیگر روش های درمان پارگی مینیسک زانو لیزر درمانی است. این روش با افزایش گردش خون و مواد مغذی در ناحیه آسیب دیده به افزایش سرعت رشد بافت جدید کمک کرده و سبب تحریک التیام پارگی و فرایند ترمیم خواهد شود. از آنجایی که دو سوم داخلی مینیسک‌ ها خونرسانی کمی دارند، با کمک لیزر درمانی، جریان خون به آن سمت فرستاده می‌ شود.

ترمیم پارگی مینیسک زانو بدون جراحی چقدر طول می‌کشد؟

بهبود طبیعی یا بدون عمل مینیسک زانو حدود ۴ الی ۸ هفته زمان می‌برد. البته مدت زمان بهبود به شدت و محل پارگی بستگی دارد. بیماران باید فعالیت‌های ورزشی‌ را در دوران ترمیم پارگی مینیسک کاهش دهند و تمرینات قدرتی را برای تقویت عضله‌های مرکزی و سرینی انجام دهند. قوی‌تر شدن این عضله‌ها به بیماران کمک می‌کند تا در هنگام دویدن، کنترل بهتری بر ران خود داشته باشند.

عوامل زیر بر مدت زمان ترمیم مینیسک تاثیر می‌گذارند:

  • سن
  • سبک زندگی
  • مدت زمان استمرار علائم

هر چه زانو سالم‌تر باشد، سریع‌تر به روش طبیعی بهبود پیدا می‌کند. به همین دلیل سالمندان یا بیماران مبتلا به سایر مشکلات مفصلی یا استخوانی، دوران نقاهت طولانی‌تری پس از پارگی مینیسک خواهند داشت. همچنین عدم کاهش تدریجی علائم پارگی مینیسک بیانگر آن است که مینیسک نمی‌تواند خود را بطور طبیعی ترمیم کند. اگر علائم پس از سه ماه بهبود پیدا نکنند، انجام عمل مینیسک زانو توصیه می‌شود.

پیش از شروع مجدد تمرینات ورزشی حتما با پزشک مشورت کنید، زیرا باید آزمایش تصویربرداری دیگری نیز انجام دهید تا بهبودی کامل مینیسک تأیید شود.

درمان‌های جراحی

عمل مینیسک زانو یکی از عمل‌های آرتروسکوپی رایج در سراسر جهان است. رویکردهای جراحی متداول برای درمان پارگی مینیسک شامل ترمیم مینیسک، منیسکتومی جزئی و پیوند مینیسک است. جراحی منیسکتومی کامل در گذشته برای درمان پارگی مینیسک انجام می‌شد، اما امروزه این جراحی به علت عوارض فراوان به ندرت انجام می‌شود.

چه زمانی عمل مینیسک زانو ضرورت پیدا می‌کند؟

گاهی اوقات انجام درمان‌های غیرجراحی برای تسکین درد و بازیابی توان حرکتی زانو کافی نیست. در این صورت، برای ترمیم یا برداشتن مینیسک پاره، عمل مینیسک زانو ضرورت پیدا می‌کند. به عنوان مثال در شرایط زیر انجام جراحی ضروری است:

  • پارگی در دوسوم داخلی مینیسک: از آنجایی که در این منطقه، جریان خون برای برانگیختن واکنش سیستم ایمنی وجود ندارد، پارگی بدون جراحی ترمیم نمی‌شود.
  • پارگی همراه با درد شدید یا مختل‌کننده عملکرد زانو: در این صورت جراح باید مینیسک را ترمیم کند یا بخش پاره مینیسک را بردارد.
  • پارگی‌ پیچیده: عمل جراحی معمولا برای منظم کردن بخش پاره شده مینیسک انجام می‌شود.

جراحی ترمیم مینیسک

چنانچه پارگی مینیسک طولی و در بخش بیرونی مینیسک قرار داشته باشد و بیمار نیز جوان و فعال باشد، جراحی ترمیم مینیسک توصیه می‌شود. پزشکان نهایت تلاش و مهارت خود را برای حفظ مینیسک بکار می‌برند، چرا که برداشتن مینیسک عوارض متعددی همچون ابتلای زودهنگام به آرتروز زانو را به دنبال دارد. روش‌های مختلفی برای ترمیم پارگی مینیسک به کار گرفته می‌شود. پارگی‌های عمودی پیرامونی به خوبی ترمیم می‌شوند و بهترین روش برای ترمیم آن‌ها استفاده از بخیه‌های ماتریس عمودی است. در گذشته تصور می‌شد که پارگی‌های افقی قابلیت ترمیم بسیار کمی دارند و به همین دلیل جراحی منیسکتومی برای درمان انجام می‌شد. اما افزایش آگاهی از اهمیت حفظ مینیسک باعث شد تا پارگی‌های افقی، به‌ویژه در بیماران جوان‌تر ترمیم شوند.

  • جراحی ترمیم مینیسک یک عملی سرپایی است که تحت بیهوشی یا بی‌حسی منطقه‌ای انجام می‌شود.
  • جراح در این روش، برش‌های یک سانتی‌متری را روی زانو ایجاد می‌کند تا بتواند دوربین و وسایل جراحی را از طریق آن‌ها وارد مفصل کند.
  • جراح، مینیسک پاره را با بخیه ترمیم می‌کند. با توجه به عملکرد ضربه‌گیری مینیسک، ترمیم مینیسک به بریدن آن ترجیح داده می‌شود. ترمیم مینیسک گاهی کاملا به روش جراحی سوراخ کلید و با تکنیک «تماما داخلی» انجام می‌شود.
  • اگر پارگی بزرگ باشد، جراح برش دیگری کنار زانو ایجاد می‌کند و نخ بخیه را از طریق این برش از داخل زانو به بیرون می‌کشد.
  • گاهی امکان ترمیم مینیسک وجود ندارد. بنابراین جراح بخش پاره مینیسک را می‌برد و آن منظم می‌کند تا لبه مینیسک مرتب و پایدار شود. در نتیجه، درد و علائم مکانیکی ناشی از پارگی از بین می‌روند. بریدن مینیسک، قابلیت ضربه‌گیری آن را کاهش می‌دهد و باعث وارد شدن فشار بیشتری به غضروف اطراف می‌شود. در نتیجه غضروف سریع‌تر ساییده می‌شود و بیمار نیز زودتر به آرتروز زانو مبتلا خواهد شد.
  • این عمل بین ۲۰ الی ۴۰ دقیقه طول می‌کشد.

پروتکل‌های توانبخشی پس از جراحی به ‌طور کلی به الگوی پارگی بستگی دارند، چرا که واکنش انواع پارگی مینیسک هنگام تحمل بار فیزیولوژیک با یکدیگر متفاوت است. به عنوان مثال، تحمیل بار محوری به پارگی‌های عمودی و دسته سطلی، فشار حلقوی وارد می‌کند که باعث تحت ‌فشار قرار گرفتن بخش ترمیم‌شده و تسهیل فرآیند بهبود می‌شود؛ اما تحمیل همین نوع بار به پارگی شعاعی، فرآیند بهبود آن را به تأخیر می‌اندازد.

به طور کلی به بیماران توصیه می‌شود که:

  • به مدت ۴ هفته از عصای زیربغل استفاده کنند.
  • به مدت ۱۶ هفته روی زانو نچرخند.
  • پس از گذشت ۱۶ الی ۲۴ هفته مجددا ورزش را شروع کنند.

نتایج یک فراتحلیل نشان می‌دهد که ۹۰ درصد از بیماران پس از جراحی ترمیم مینیسک به سطح فعالیت پیش از پارگی مینیسک بازگشته‌اند. البته به دلیل تفاوت‌های قابل توجهی که در میزان فعالیت، نوع ورزش، سن، سطح فعالیت قبل و بعد از آسیب‌دیدگی و ترمیم شدن یا نشدن همزمان رباط صلیبی در مطالعات مختلف وجود دارد، یافته‌های این مطالعات را نمی‌توان به تمامی بیماران تعمیم داد.

جراحی منیسکتومی جزئی

منیسکتومی جزئی به بیمارانی توصیه می‌شود که از درمان غیرجراحی نتیجه نگرفته‌اند و احتمال رفع علائم پارگی مینیسک آنان پس از جراحی ترمیمی پایین است. به ‌طور کلی پارگی‌های شعاعی، فرسایشی، پیچیده و داخل منطقه سفید به جراحی منیسکتومی نیاز دارند. با توجه به نرخ موفقیت بالاتر ترمیم مینیسک، فارغ از محل پارگی در منطقه قرمز یا سفید، جراحی منیسکتومی غالبا رویکرد ترجیحی برای بیماران جوان‌تر محسوب نمی‌شود.

جراحی منیسکتومی جزئی یک عمل سرپایی است که عموما تحت بیهوشی و به روش زیر انجام می‌شود:

    • جراح دو برش کوچک روی زانو ایجاد می‌کند تا از طریق آنها بتواند اسکوپ و سایر ابزار جراحی را وارد مفصل کند.
    • سپس داخل مفصل را به دقت معاینه می‌کند.
    • جراح تکه‌های کوچکی از مینیسک را با ابزار جراحی خاصی به نام مینیسک بایتر یا مینیسک بسکت برمی‌دارد.
    • در مرحله بعدی از شیور آرتروسکوپیک استفاده می‌شود. این دستگاه دارای مکنده و تیغ دوطرفه است که اصلاح دقیق مینیسک پاره را ممکن می‌سازد.
    • منیسکتومی جزئی یک عملی کم‌تهاجم است که کمتر از یک ساعت زمان می‌برد.

از آنجایی که تهاجم منیسکتومی جزئی از عمل‌های دیگری مانند تعویض مفصل زانو بسیار کمتر است، دوران نقاهت آن نیز معمولا کوتاه است و تحمیل وزن به زانو، مدت کوتاهی پس از عمل مجاز خواهد بود. توصیه‌های کلی به شرح زیر است:

  • استفاده از عصای زیربغل: بهتر است در هنگام خروج از مرکز جراحی از عصای زیربغل استفاده کنید. اما باید عصا را هر چه سریع‌تر کنار بگذارید.
  • فیزیوتراپی: درمان فیزیوتراپی برای تسریع دوران نقاهت، بازیابی توانایی و دامنه حرکتی و بهبود عملکرد عضلات ران توصیه می‌شود.
  • شروع مجدد ورزش در سطح بالا: ورزشکاران حرفه‌ای می‌توانند تمرینات ورزشی خود را ۳ الی ۴ هفته پس از جراحی شروع کنند.
  • رانندگی: بر اساس اینکه جراحی روی کدام زانو انجام شده باشد، به مدت یک تا دو هفته نباید رانندگی کنید.
  • مرخصی: یک مرخصی ۳ الی ۵ روزه برای اکثر بیماران کافی است، اما شروع فعالیت بدنی سنگین باید ۴ الی ۶ هفته به تأخیر انداخته شود.

اگر بیمار به آرتروز زانو مبتلا باشد، اثربخشی کامل جراحی ۶ ماه یا بیشتر طول می‌کشد. اکثر بیماران بالای ۴۰ سال به درجه‌ای از آرتروز یا ساییدگی غضروف مبتلا هستند. جراحی آرتروسکوپی گاهی زانو را به طور موقت تحریک می‌کند و به همین دلیل نیز بهبود درد و ورم زانو، مدت بیشتری زمان می‌برد.

جراحی منیسکتومی جزئی به دلیل دوران نقاهت کوتاه، گزینه جذابی برای ورزشکاران محسوب می‌شود. اما ورزشکاران معمولا مستعد ابتلا به آرتروز هستند و ثابت شده است که خطر ابتلا به آرتروز فرسایشی پس از جراحی منیسکتومی بیشتر از جراحی ترمیم مینیسک است. مطالعات نشان می‌دهند که جراحی منیسکتومی جزئی احتمال ضرورت یافتن انجام جراحی تعویض زانو را در آینده افزایش می‌دهد.

جراحی پیوند مینیسک

جراحی پیوند مینیسک در صورتی ضرورت پیدا می‌کند که مینیسک زانو به دلیل آسیب‌دیدگی شدید و غیرقابل‌ترمیم، در جراحی قبلی برداشته شده باشد. اگر مینیسک نداشته باشید، به تدریج به زانو درد و آرتروز زانو مبتلا خواهید شد. پیوند مینیسک درد را تا حد محسوسی کاهش می‌دهد و از ابتلا به آرتروز زانو جلوگیری می‌کند. جراحی پیوند مینیسک کم‌تهاجم‌تر از تعویض مفصل زانو است.

مینیسک پیوندی از نظر اندازه و شکل هندسی باید مشابه مینیسک طبیعی انتخاب شود تا با توزیع فشار فیزیولوژیک مفصل، مطابقت داشته باشد. مینیسک پیوندی عموما بافت گرفته‌شده از بدن اهداکننده (معمولا بیمار مرگ مغزی) است که در دمای بسیار پایین نگهداری می‌شود. غربالگری‌های لازم باید انجام شوند تا از تطابق گروه خونی و عدم ابتلا اهداکننده به عفونت اطمینان حاصل شود.

حتی اگر مینیسک زانو نداشته باشید، جراحی پیوند مینیسک در صورت ابتلا به آرتروز برای شما مناسب نخواهد بود؛ زیرا آسیب بسیار شدیدی به غضروف و استخوان وارد شده است. در چنین شرایطی جراحی‌های دیگری مانند تعویض مفصل زانو کارآمدتر خواهند بود.

کاندیدای ایده‌آل برای انجام جراحی پیوند مینیسک دارای شرایط زیر است:

  • سن بالای ۵۵ سال
  • بیش از نیمی از مینیسک را از دست داده و یا پارگی مینیسک بزرگ و غیرقابل ‌ترمیم دارد
  • زانو در وضعیت ناپایداری قرار دارد و درد مداوم یا شدیدی را هنگام انجام فعالیت حس می‌کند
  • دچار آرتروز نیست و یا به آرتروز خفیف مبتلا است
  • زانو دارای هم‌ترازی نرمال است و رباط‌های زانو نیز در وضعیت پایدار قرار دارند
  • دارای اضافه وزن و چاقی نیست

 این عمل چند ساعت زمان می‌برد و مراحل کلی آن به شرح زیر است:

  • ابتدا بیمار بیهوش می‌شود تا هیچ ناراحتی و دردی را حین عمل حس نکند.
  • علائم حیاتی بیمار مورد بررسی قرار می‌گیرد و دستگاه کمک ‌تنفسی نیز به او متصل می‌شود.
  • زانو ضدعفونی می‌شود و سپس جراح چند برش کوچک روی پوست و عضله زانو ایجاد می‌کند.
  • جراح، دوربین بسیار کوچکی را از طریق یکی از برش‌ها وارد زانو می‌کند.
  • سپس ابزارهای جراحی بسیار ظریفی را طریق برش‌های دیگر وارد می‌کند و مینیسک باقی‌مانده را برمی‌دارد.
  • جراح در مرحله بعدی مینیسک پیوندی را به فضای مفصل متصل می‌کند. ممکن است جراح برای ثابت نگه داشتن مینیسک پیوندی از پیچ یا وسایل دیگر استفاده کند.
  • جراح، سایر ترمیم‌های ضروری را انجام می‌دهد.
  • در نهایت پوست و عضله دور زانو را لایه‌لایه می‌بندد.

عوارض زیر پس از انجام جراحی تعویض مینیسک زانو به ندرت بروز پیدا می‌کنند:

  • خشکی مفصل زانو
  • ترمیم ناقص
  • خونریزی شدید
  • عفونت
  • آسیب عصب‌های مجاور
  • عوارض معمول بیهوشی

درد پس از جراحی معمولا با مصرف مسکن بهبود پیدا می‌کند. انتظار می‌رود درد به سرعت از بین برود و شدت درد، کمتر از زمان پیش از جراحی شود.

پس از جراحی باید به مدت چند هفته از زانوبند طبی و عصای زیربغل استفاده کنید. برای حفظ قدرت و دامنۀ حرکتی زانوی خود باید چند ماه فیزیوتراپی انجام دهید. چندین ماه زمان می‌برد تا به سطح فعالیتی پیش از پارگی مینیسک زانو بازگردید.

ممکن است مقداری مایع از زخم ترشح کند که طبیعی است. اگر سرخی، ورم یا ترشحات زخم افزایش یافت و یا دچارتب، لرز یا درد غیرقابل‌ تحمل شدید، حتما با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

در زمان‌های تعیین‌شده به پزشک مراجعه کنید تا روند پیشرفت درمان مورد بررسی قرار گیرد.

بر اساس نتایج یک مرور نظام‌مند، ۲۶۴ بیمار از ۳۷۹ بیمار، به‌ویژه ورزشکاران رشته‌های فوتبال، شنا و دو پس از این جراحی به سطح فعالیت پیش از آسیب‌دیدگی بازگشتند. نتایج یک مطالعۀ دیگر نیز نشان می‌دهد که ۷۵% از ورزشکاران حدود ۱۲ هفته پس از عمل توانستند مجددا ورزش کنند. بالاترین نرخ بازگشت به میادین ورزشی در ورزش‌های کم ‌برخورد مانند یوگا، شنا، دوچرخه‌سواری و وزنه‌برداری گزارش شده است. زمان مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده در بازگشت به میادین ورزشی است. زمان شروع مجدد ورزش در ورزش‌های کم‌برخورد حدود ۳ ماه و در ورزش‌های پربرخورد نیز بطور میانگین ۹ ماه است.

مراقبت های بعد از عمل مینیسک زانو

مراقبت بعد از عمل مینیسک زانو مهم تر از خود جراحی‌ مینیسک است که در ترمیم یا برداشت بخش‌ های آسیب‌ دیده از بافت مینیسک باید لحاظ شود. بعد از انجام عمل، مراقبت و فیزیوتراپی مناسب بسیار مهم است تا بهبودی بهتر و سریع‌ تر در زانوی بیمار رخ دهد. به صورت کلی مراقبت های بعد از این عمل پارگی مینیسک زانو به شرح زیر است:

  1. هفته اول بعد از جراحی، زانو باید حتما با استفاده از یک زانو بند مخصوص بی حرکت باشد و به مدت ۶ هفته باید از عصاهای مخصوص جهت کاهش فشار به زانو استفاده کنید.
  2.  بعد از سپری شدن ۱ ماه، زمان آن رسیده که بیمار کمی زانوی خود را تکان داده و آن را خم کند. در این مدت فرد نباید از زانوبند استفاده کند.
  3. ۳ الی ۴ ماه بعد از عمل نیز معمولا بعد از گذشت این مدت، پزشک اجازه بازگشت به فعالیت های معمول بدون عصا و زانوبند را صادر می کند. در این مدت فرد می تواند فعالیت های ورزشی به صورت کاملا سبک را از سر بگیرد.

همچنین توجه داشته باشید که اگر روی برش هایی که روی زانوی شما به وجود آمده است بانداژ دارید، بانداژ را تمیز و خشک نگه دارید و حتما دستورالعمل های پزشک خود را به صورت دقیق دنبال کنید. اگر که چسب‌ های بخصوصی نیز بر روی برش ها دارید، به آن‌ها تا زمانی که از بین می‌ روند هیچ دستی نزنید و نواحی اطراف چسب ها را را تمیز و خشک نگه‌ دارید. در آخر باید اضافه کنیم که شرایط دوره توانبخشی، کاملا به شرایط بیمار که شامل شدت آسیب دیدگی، سن و…  بستگی دارد. توجه داشته باشید که هر چه که پروتکل های مراقبتی بهتر رعایت شوند، نتیجه نهایی جراحی بهتر خواهد بود و روند بهبود شما زودتر طی خواهد شد.

مقایسه روش‌های جراحی و عمل مینیسک زانو

امروزه هر سه روش جراحی مینیسک را می‌توان به روش آرتروسکوپی انجام داد. به همین دلیل دوران نقاهت پس از جراحی‌ها بسیار کوتاه‌تر از گذشته شده است. در جدول زیر، ویژگی‌های کلی سه روش جراحی مورد استفاده برای درمان پارگی مینیسک را مشاهده می‌کنید:

روش جراحی موارد مناسب برای جراحی دوران نقاهت نرخ موفقیت
منیسکتومی جزئی

پارگی‌های شعاعی، فرسایشی، پیچیده و داخل منطقه سفید

بیماران مسن‌تر

دوران نقاهت کوتاه در حد چند هفته و امکان شروع مجدد ورزش پس از ۷ الی ۹ هفته نرخ موفقیت بالینی در بازه پنج‌ساله ۷/۹۵%، ده‌ساله ۶/۷۵% و پانزده‌ساله ۳/۴۶% است.
ترمیم آرتروسکوپی مینیسک

پارگی طولی در منطقه قرمز مینیسک

بیماران جوان و ورزشکار

دوران نقاهت طولانی‌تر و امکان شروع مجدد ورزش پس از ۱۶ الی ۲۴ هفته نرخ موفقیت این جراحی ۸۴ تا ۹۴ درصد است و ۹۰ درصد بیماران به سطح فعالیت پیش از آسیب‌دیدگی بازمی‌گردند.
پیوند مینیسک آسیب‌دیدگی شدید و غیرقابل‌ ترمیم مینیسک  

دوران نقاهت طولانی‌تر و امکان شروع مجدد ورزش پس از ۶ الی ۱۲ ماه

 

۲۱ تا ۵۵ درصد موارد، پیوند مینیسک را در بازه ده‌ ساله پس‌ می‌زنند.

پزشکان عمل مینیسک زانو را با توجه با چه معیارهایی تعیین می‌کنند؟

ترتیب و اولویت جراحی مینیسک به عوامل متعددی همچون نوع و محل پارگی، شرایط بیمار و تخصص جراح بستگی دارد. جراحان روش جراحی مناسب را با توجه به فاکتورهای زیر توصیه می‌کنند:

  • نوع و محل پارگی: پارگی‌های یک‌سوم خارجی مینیسک به دلیل وجود خون‌رسانی در این ناحیه، قابلیت بیشتری برای ترمیم دارند. بنابراین عموما جراحی ترمیمی یا در نهایت جراحی منیسکتومی جزئی برای پارگی‌های منطقه قرمز انجام می‌شود.
  • پایداری پارگی: اگر پارگی پایدار باشد یا محدودیت‌های عملکردی ایجاد نکرده باشد، ضرورتی برای انجام جراحی وجود ندارد. در این صورت، ابتدا درمان‌های محافظه‌کارانه مانند فیزیوتراپی و تعدیل فعالیت توصیه می‌شود.
  • شرایط بیمار: سن، میزان فعالیت و شرایط عمومی بیمار در نظر گرفته می‌شود. بیماران جوان‌تر، به‌ویژه بیمارانی که پارگی مینیسک آنان در منطقه قرمز است، کاندیدای ایده‌آلی برای عمل ترمیم مینیسک هستند. به‌علاوه هر چه سن پایین‌تر باشد، باید تلاش بیشتری برای حفظ مینیسک و پیشگیری از ابتلا به آرتروز انجام شود. بیماران مسن‌تر و بیماران مبتلا به سایر عارضه‌های زانو ممکن است مجبور به انجام مینسکتومی جزئی یا پیوند مینیسک شوند.

عوارض عدم درمان پارگی مینیسک زانو

اغلب بیماران علی‌رغم پارگی مینیسک می‌توانند هنگام راه رفتن، وزن خود را روی زانو تحمل کنند و به همین دلیل مراجعه به پزشک را به تأخیر می‌اندازند. اما درد زانو طی چند روز مدام، بیشتر و بیشتر شده و مفصل آن خشک و متورم می‌شود. پس از مدتی سایر علائم پارگی مینیسک مانند قفل کردن و خالی کردن زانو نیز به تدریج پدیدار می‌شود.

اگر پارگی مینیسک را درمان نکنید، مشکلات بیشتری برای زانو ایجاد خواهد شد. امکان دارد تکه پاره‌شدۀ مینیسک جدا شود و در مفصل زانو گیر بیفتد. در این صورت دچار مشکلات حرکتی جدی زانو و درد می‌شوید و به انجام جراحی تهاجمی‌تری نیاز پیدا خواهید کرد. علاوه بر این، عدم درمان پارگی مینیسک زمینه‌ساز ابتلا به مشکلات مزمن دیگری مانند ابتلا زودهنگام به آرتروز زانو می‌شود.

هزینه درمان پارگی مینیسک زانو

درمان‌های غیرجراحی عموما کم‌هزینه‌تر از درمان‌های جراحی هستند؛ البته نباید طول درمان و هزینه‌های ناشی از آن را فراموش کنید. هزینه جراحی پیوند مینیسک با توجه به مواد موردنیاز و دوران نقاهت طولانی از عمل‌های دیگر بالاتر است. اما از آنجایی که هزینه درمان به عوامل مختلفی مانند شدت آسیب‌دیدگی، روش‌های درمانی موردنیاز، حق‌الزحمه متخصص، پوشش بیمه، هزینه بیمارستان یا مرکز جراحی، محل زندگی و غیره بستگی دارد، برای ارزیابی دقیق و برآورد هزینه باید به پزشک مراجعه کنید. با توجه به این که ترمیم پارگی مینیسک دارای ماهیت درمانی است، شرکت‌های بیمه معمولا هزینه درمان را پرداخت می‌کنند.

پیشگیری از پارگی مینیسک زانو

اگرچه پیشگیری کامل از پارگی مینسک زانو ممکن نیست، اما رعایت توصیه‌های زیر احتمال آسیب‌دیدگی مینیسک را کاهش می‌دهد:

  • حتما بدن خود را قبل از شروع ورزش گرم کنید.
  • تمرینات مناسب را پیش از مسابقه انجام دهید تا از قدرت و آمادگی بدنی خود اطمینان حاصل کنید.
  • شدت و مدت زمان تمرینات را به مرور افزایش دهید.
  • فعالیت‌های مولد درد را انجام ندهید.
  • در صورت آسیب‌دیدگی به اندازه کافی برای بهبودی کامل صبر کنید.
  • از کفش مناسب و تجهیزات محافظتی استفاده کنید.
  • تکنیک‌های پرش و فرود مناسب را انجام دهید.
  • محیط ورزش یا کار را بررسی کنید تا از ایمنی آن مطمئن شوید.

جمع‌بندی

پارگی مینیسک یکی از آسیب‌‌های شایع زانو است که انواع مختلفی دارد.‌ احتمال ترمیم پارگی‌های منطقه قرمز مینیسک یا یک‌سوم بیرونی آن، بدون انجام جراحی یا با بهره‌گیری از درمان‌های غیرجراحی بیشتر است. اما ترمیم پارگی‌های دوسوم داخلی مینیسک که خون در آن جریان ندارد، عموما مستلزم جراحی است. با توجه به این که برداشتن کامل یا جزئی مینیسک، موجب ابتلا به آرتروز در سن پایین‌تر می‌شود، پزشکان همواره ابتدا درمان‌های غیرجراحی را امتحان می‌کنند. چنانچه علائم به کمک درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی برطرف نشوند، ترجیحا جراحی ترمیم مینیسک و پس از آن منیسکتومی جزئی و سپس تعویض مینیسک انجام می‌شود. در هر حال، تشخیص صحیح نوع و محل پارگی برای انجام درمان مناسب و بازیابی قدرت و دامنۀ حرکتی زانو ضروری است. اگر احتمال می‌دهید که دچار پارگی مینیسک شده‌اید، کافی است برای دریافت نوبت مشاوره به سایت ما مراجعه کنید و یا با شماره ۰۹۱۲۸۹۵۹۷۳۶ تماس حاصل فرمایید.

پرسش‌های متداول

چه افرادی بیشتر دچار پارگی مینیسک زانو می‌شوند؟

ورزشکاران رشته‌هایی مانند تنیس، فوتبال، بکستبال یا فوتبال که چرخش‌های ناگهانی انجام می‌دهند، بیشتر در معرض خطر پارگی مینیسک زانو قرار دارند. انجام ورزش‌های تماسی مانند فوتبال و راگبی نیز احتمال پارگی مینیسک زانو را افزایش می‌دهد.

کدام متخصصین پارگی مینیسک را درمان می‌کنند؟

اگر احتمال می‌دهید که دچار پارگی مینیسک شده‌اید، باید برای معاینه به متخصص طب فیزیکی، متخصص طب ورزشی یا جراح ارتوپد مراجعه کنید.

آیا بعد از پارگی مینیسک می‌توانم راه بروم؟

راه رفتن عادی و کارهایی که مستلزم چرخیدن یا تغییر جهت ناگهانی نیست، پس از پارگی مینیسک قابل انجام هستند. پارگی مینیسک به تدریج پیشرفت می‌کند، اما سرعت پیشرفت آن معمولا آهسته است. درد زانو مانند علامت راهنما است و شدیدتر شدن درد بیانگر بدتر شدن پارگی مینیسک است.

اگر پارگی مینیسک را درمان نکنم، چه اتفاقی می‌افتد؟

پارگی مینیسک به مرور زمان تشدید می‌شود و در نتیجه احتمال ابتلا به آرتروز زانو افزایش می‌یابد. بنابراین تشخیص و درمان زودهنگام بسیار مهم است.

برای این که پارگی مینیسک زودتر خوب شود، چه کارهایی می‌توانم انجام بدهم؟

درمان RICE را برای کوتاه‌تر شدن دوران بهبود انجام بدهید. استراحت دادن به زانو به بهبودی سریع‌تر آن کمک می‌کند. برای آنکه به زانو فشار وارد نشود، هنگام راه رفتن از عصای زیربغل استفاده کنید. هر چند ساعت یک بار به مدت ۱۵ دقیقه یخ روی زانوی خود قرار دهید تا ورم آن از بین برود. برای کاهش ورم و درد، باند کشی دور زانو ببندید یا از زانوبند استفاده کنید. پای خود را هنگام نشستن یا دراز کشیدن روی چند بالش، بالا بگذارید.

چه عواملی پارگی مینیسک را تشدید می‌کنند؟

چرخش شدید زانو موجب تشدید پارگی مینیسک می‌شود. ضربه مستقیم به قسمت آسیب‌دیده زانو و فرود نامناسب روی پا نیز پارگی را شدیدتر می‌کنند. زانو زدن، اسکات عمیق، توقف یا چرخش ناگهانی یا حمل وزنه‌های سنگین نیز مینیسک پاره را تحریک خواهند کرد.

در صورت پارگی مینیسک زانو می‌توان از سربازی معاف شد؟

بر اساس بند ۲۷ مادۀ ۳۶ از قوانین معافیت پزشکی سازمان نظام وظیفه در بخش بیماری‌های استخوانی، افرادی که توانایی عملکردی‌شان به علت پارگی مینیسک عمل شده یا نشده، مختل شده است، مشمول معافیت خدمات رزمی می‌شوند.

چه مواد غذایی به بهبودی سریع‌تر پارگی مینیسک کمک می‌کنند؟

پارگی مینیسک به غضروف مفصل زانو آسیب وارد می‌کند. برخی مواد غذایی به دلیل تاثیر مثبت بر رفع درد و التهاب برای ترمیم غضروف مفید هستند. بعضی غذاهای سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ به تقویت سیستم ایمنی کمک کرده و با التهاب نیز مقابله می‌کنند. سعی کنید مصرف خوراکی‌های زیر را پس از پارگی مینیسک در برنامه غذایی خود قرار دهید:

  • ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی تن و ساردین
  • میوه‌هایی مانند توت‌فرنگی و بلوبری
  • آووکادو
  • زیتون و روغن زیتون فرابکر
  • زردچوبه
  • سبزیجات سبزبرگ مانند بروکلی و اسفناج

مینیسک زانو چگونه پاره می‌شود؟

فعالیت‌هایی مانند توقف و چرخش ناگهانی که باعث چرخش شدید زانو می‌شوند، احتمالا منجر به پارگی مینیسک خواهند شد. حتی زانو زدن، اسکات عمیق یا بلند کردن بارهای سنگین نیز گاهی باعث پارگی مینیسک می‌شوند.

آیا ممکن است مینیسک دوباره پاره شود؟

بله، احتمال پارگی مجدد مینیسک وجود دارد. زمین خوردن، سانحه یا ساییدگی از دلایل پارگی مجدد مینیسک محسوب می‌شوند.

پزشک چطور تصمیم می‌گیرد که باید مینیسک پاره را ترمیم کند یا بخش پاره‌شده را بردارد؟

جراح، آرتروسکوپی انجام می‌دهد و پارگی مینیسک را به دقت معاینه می‌کند. پارگی‌های یک‌سوم بیرونی مینیسک به دلیل وجود خون‌رسانی، غالبا ترمیم می‌شوند. علاوه بر این، بخش بیرونی مینیسک ضخیم‌تر است و اگر بخش پاره آن بریده شود، مقدار کمی از مینیسک باقی می‌ماند. پارگی‌های دوسوم داخلی مینیسک غالبا مستلزم برداشتن بخش پارۀ مینیسک هستند، زیرا خون‌رسانی در این بخش محدود است. از این گذشته، بخش داخلی مینیسک نازک‌ترین بخش آن است و پس از برداشتن پارگی، بخش بسیار کمی از بافت مینیسک از دست می‌رود.

چرا جراح تمام مینیسک آسیب‌دیده را برنمی‌دارد؟

مینیسک نقش ضربه‌گیر را در زانو ایفا می‌کند و به توزیع وزن بدن نیز کمک خواهد کرد. اگر کل مینیسک برداشته شود، فشار زیادی به مفصل باقی مانده وارد شده و زانو مستعد ابتلا به آرتروز می‌شود.

ممکن است پس از پارگی مینیسک مجبور به انجام جراحی تعویض مفصل زانو شوم؟

احتمال ضرورت یافتن جراحی تعویض مفصل برای بیماران جوان بسیار کم است. اما اگر پارگی بزرگ‌تر و بیمار مسن‌تر باشد، احتمال دارد جراحی تعویض زانو ضرورت پیدا کند.

چه ورزش‌هایی را نباید پس از  پارگی مینیسک زانو انجام داد؟

برخی ورزش‌ها برای بیماران دچار پارگی مینیسک زانو بیش از حد سنگین هستند. حرکات ورزشی زیر را در صورت پارگی مینیسک انجام ندهید:

  • اسکات عمیق
  • تمام حرکاتی که مستلزم چرخیدن یا چرخاندن زانو هستند
  • استفاده از وزنه برای دشوارتر کردن حرکات فوق

آیا پس از پارگی مینیسک می‌توانم ورزش کنم؟

امکان از سرگیری فعالیت‌های ورزشی پس از پارگی مینیسک به عوامل متعددی مانند شدت آسیب‌دیدگی و طرح درمان بستگی دارد. ترمیم کامل مینیسک پس از جراحی معمولا ۴ الی ۸ هفته زمان می‌برد. پس از آن باید به مدت چند ماه، درمان فیزیوتراپی و توانبخشی انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که زانو قدرت و پایداری لازم جهت شروع ورزش با حداقل خطر آسیب‌دیدگی مجدد را به دست آورده است.

گاهی اوقات پس از پارگی مینیسک لازم است که سطح فعالیت‌های ورزشی کاهش داده شود تا از زانویی که بخشی از قدرت و پایداری ذاتی خود را از دست داده است، به خوبی محافظت شود. در این صورت بیماران باید ورزش‌های کم‌برخوردتر و سبک‌تری را انتخاب کنند.

2 دیدگاه دربارهٔ «پارگی مینیسک زانو؛ درمان‌های غیرجراحی و جراحی»

  1. من پارگی مینیسک زانو داشتم و عمل کردم پیش جناب دکتر و در حال حاضر در دوره نقاهت هستم و با توجه به پیشرفت‌هایی که داشتم، امیدوارم به زودی به زندگی عادی برگردم

  2. من تو این کلینیک عمل کردم بهم گفتن درمان پارگی مینیسک زانو نیاز به صبر دارد و باید به توصیه‌های پزشک و فیزیوتراپیستم عمل کنم تا بهتر بشم و الان واقعا هم راضی ام از کارشون

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دسته بندی ها
فهرست مطالب