نقرس عارضه‌ای است که مفاصل را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این عارضه در اثر بالا بودن سطح اسید اوریک در خون و رسوب آن در مفاصل ایجاد میشود. یکی از مناطقی که نقرس بیشتر در آن دیده میشود مفصل زانو است. نقرس مانند آرتروز زانو باعث تخریب غضروف و مفصل زانو شده و علائمی مانند درد، التهاب، و محدودیت حرکت زانو را ایجاد می‌نماید. در صورتی که نقرس زانو درمان نشود، این بیماری می‌تواند تا ۴ مرحله که شامل مرحله بدون علامت، نقرس حاد یا اولین حمله، مرحله بین دو حمله و نقرس مزمن است، پیشرفت کند. درمان نقرس زانو، بیشتر با مدیریت علت ایجاد نقرس و عوارض ناشی از آن انجام میشود و می‌تواند شامل مصرف دارو، تغییر سبک زندگی، تغذیه و جراحی باشد.
نقرس زانو چیست؟
نقرس زانو، یک بیماری التهابی است که در اثر افزایش بیش از حد اسید اوریک در خون و رسوب کردن آن در مفاصل بدن، به وجود می‌آید. نقرس علاوه بر تاثیر بر زانو، ممکن است انگشتان پا، انگشتان دست، مچ پا و مچ دست را نیز درگیر کند. حملات نقرس معمولاً هر بار فقط یک مفصل را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است باعث التهاب در جلوی کشکک زانو شود. علائم نقرس زانو عبارت‌اند از:
- تورم در زانو و اطراف آن
- دردی که اغلب ناگهانی و شدید است و حرکت زانو را محدود می‌کند
- تغییر رنگ پوست یا براق شدن پوست اطراف زانو
- احساس گرما در داخل یا اطراف زانو
- حساسیت مفصل به لمس، تحمل وزن یا فشار
- خارش، پوسته‌پوسته‌شدن پوست زانو
نقرس زانو یک بیماری نسبتاً شایع است و احتمال ابتلا به این بیماری در مردان بیشتر از زنان است. نقرس بیشتر در سنین میان‌سالی و سالمندی رخ می‌دهد. زنان ممکن است بعد از سن یائسگی به نقرس مبتلا شوند زیرا هورمون استروژن مانع از بالا رفتن اسید اوریک خون، میشود.
آیا نقرس زانو خطرناک است؟
نقرس زانو، یک بیماری خطرناک نیست؛ اما تجمع کریستال‌های اسید اوریک در اطراف مفصل زانو می‌تواند توده‌های سفت رسوبی به نام توفوس ایجاد کرده و باعث تخریب مفصل زانو شود و درد شدیدی ایجاد کند. علاوه بر این که درد ناشی از نقرس زانو آزار دهنده است، تورم، قرمزی و اختلال در حرکت زانو نیز می‌تواند روند معمول زندگی بیمار را مختل کند.
بعضی از تحقیقات نشان داده است، در صورتی که بیماری نقرس زانو مدیریت نشود، احتمال شکستگی استخوان افزایش می‌یابد به طوری که شکستگی استخوان پا، در افرادی که نقرس خود را مدیریت نکرده‌اند، نسبت به بیمارانی که برای نقرس خود دارو مصرف کردند، بیشتر رخ داده است.
با این که نقرس زانو یک بیماری کشنده نیست، اما علت ایجاد نقرس، که همان مقادیر بالای اسید اوریک در خون است، در صورت درمان نشدن، به مرور زمان می‌تواند به اندام‌های حیاتی بدن آسیب‌های جدی وارد کرده و زندگی فرد را تهدید کند. تجمع اسید اوریک در رگ‌ها می‌تواند باعث آسیب رسیدن به آنها شده و احتمال بروز مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی و سکته را افزایش دهد. همچنین افزایش اسید اوریک در خون ممکن است باعث بروز مشکلات کلیوی، فشار خون و مشکلات چشم شود.
مراحل پیشرفت نقرس زانو
همانطور که ذکر شد، بالا بودن اسید اوریک در خون به مدت طولانی باعث بروز بیماری نقرس میشود. مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا بیمار از هایپراوریسمی به بیماری نقرس مبتلا شده و علائم حاد آن ظاهر شود. به طور کلی میتوان پیشرفت بیماری نقرس را به چهار مرحله تقسیم کرد. در مرحله بدون علامت فقط اسید اوریک خون بالا است، اما علائمی ایجاد نمی‌شود. در مرحله بعدی حملات و علائم نقرس ظاهر می‌شوند. سپس مرحله بینابینی و مرحله مزمن است. آشنایی با مراحل پیشرفت بیماری نقرس و علائم آنها به شما کمک می‌کند تا در هر مرحله از بیماری بتوانید از پیشرفت بیشتر بیماری نقرس و آسیب‌هایی که ممکن است به بدن شما وارد کند تا حد زیادی جلوگیری کنید.
| مراحل پیشرفت نقرس | علائم هر مرحله | درمان‌های پزشکی نقرس | درمان‌های خانگی نقرس |
|---|---|---|---|
| بدون علامت | علامتی ندارد | داروهای کاهش دهنده اسید اوریک، نظارت، مراقبت |
تغییر سبک زندگی، مصرف آب زیاد، تغذیه مناسب |
| اولین حمله | درد، قرمزی، حساسیت به لمس، تورم، گرم شدن، سفتی مفصل | داروهای کاهش دهنده اسید اوریک، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، کورتیکواستروئیدها |
رژیم غذایی متعادل، استراحت، استفاده از کیسه یخ، بالا گذاشتن زانو، نوشیدن آب زیاد |
| بینابینی | علائم به صورت دوره‌ای فروکش کرده و دوباره عود می‌کند | داروهای کاهش دهنده اسید اوریک خون |
رژیم غذایی متعادل، کاهش وزن، مصرف آب زیاد |
| مزمن | تشکیل توده‌های رسوبی توفوس، تغییر شکل مفصل، درد، حساسیت، محدودیت حرکتی، تورم | داروهای کاهش دهنده اسید اوریک خون، مسکن‌ها و داروهای ضد التهابی، جراحی برای برداشتن توده‌های رسوبی توفوس |
رژیم غذایی مناسب |
مرحله ۱. نقرس بدون علامت
در این مرحله میزان اسید اوریک در خون بالا است اما به اندازه‌ای نیست که رسوب کند و یا التهاب ایجاد نماید. بسیاری از افراد مبتلا به اسید اوریک بالای خون (هایپراوریسمی)، در این مرحله باقی می‌مانند و هایپراوریسمی آنها پیشرفت نمی‌کند، در نتیجه علائم نقرس در آنها ظاهر نشده و نیازی به درمان نیز ندارند. البته اسید اوریک خون، در افراد مبتلا به نقرس بدون علامت، باید تحت نظارت پزشک، به طور منظم چک شود. این افراد در صورت تشخیص پزشک باید داروهای کاهش دهنده اسید اوریک مصرف کنند.
مرحله ۲. اولین حمله
هنگامی‌که میزان اسید اوریک خون خیلی بالا باشد، در فضای اطراف مفاصل بدن کریستال‌هایی تشکیل می‌دهد. این کریستال‌ها سوزنی شکل هستند و باعث ایجاد التهاب، درد، قرمزی، حساسیت به لمس و تورم شدید مفصل می‌شوند. این علائم به صورت ناگهانی و غیر منتظره ظاهر می‌شوند؛ به همین دلیل به این مرحله، حمله نقرس گفته میشود. این مرحله نقرس ممکن است از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد. اگر به طور منظم اسید اوریک خون خود را چک نکرده باشید. اولین حمله نقرس احتمالاً اولین باری است که شما متوجه می‌شوید که به بیماری نقرس مبتلا هستید. حملات نقرس معمولاً در هنگام شب رخ می‌دهد و اولین حمله نقرس بسیار دردناک است.
در مرحله حاد نقرس، درمان، معمولا با هدف تسکین درد و التهاب مفصل، همچنین مدیریت سطح اسید اوریک خون برای کاهش و یا جلوگیری از حملات بیشتر نقرس انجام میشود. این درمان شامل مصرف مسکن‌ها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای کاهش درد و التهاب و تجویز داروهایی برای کاهش تولید اسید اوریک و دفع بیشتر آن و همچنین تزریق کورتیکواستروئیدها و رعایت رژیم غذایی کم پورین است. پورین یک ترکیب شیمیایی ضروری در بدن است که در بیشتر مواد غذایی یافت میشود و در اثر تجزیه آن اسید اوریک تولید میشود.
مرحله ۳. نقرس بینابینی
زمانی که بیمار بین حملات نقرس قرار دارد، مرحله بینابینی یا بین حملات گفته میشود. بعد از اولین حمله نقرس در مرحله حاد، تا شروع حمله بعدی نقرس، بیمار مدت زمانی را بدون علائم طی خواهد کرد. این زمان ممکن است چند ماه و یا چند سال طول بکشد. در این مدت درد شدید، قرمزی و تورم تا حدی فروکش کرده و بیمار را زیاد آزار نمی‌دهد.
در مرحله بینابینی نقرس، هنوز سطح اسید اوریک در خون بالا است و می‌تواند در مفاصل رسوب کند، بنابراین پزشک مصرف داروهای کاهش دهنده اسید اوریک را برای عقب انداختن حملات بعدی و کاهش شدت علائم آن توصیه می‌نماید. همچنین شما می‌توانید با تغییر در سبک زندگی، محدود کردن مصرف غذاهایی که اسید اوریک خون را بالا می‌برند، کاهش وزن و نوشیدن آب فراوان، به مدیریت بیماری نقرس خود کمک کنید.
مرحله ۴. نقرس مزمن
اگر زمانی که بیمار در مرحله بین حملات نقرس به سر می‌برد، سطح اسید اوریک خون خود را به خوبی کنترل نکند، بیماری نقرس، وارد مرحله مزمن و مشکل ساز خود خواهد شد. در این مرحله که به آن مرحله مزمن گفته میشود، اسید اوریک در اطراف مفاصل رسوب کرده و توده‌های کریستالی به نام توفوس را تشکیل می‌دهد. توده‌های رسوبی توفوس می‌تواند در اطراف مفصل، بورس، استخوان‌ها، غضروف و یا حتی در زیر پوست بیمار تشکیل شود.
به وجود آمدن توده‌های رسوبی توفوس می‌تواند باعث تخریب مفصل، درد، سرخی، احساس گرمی در مفصل، حساسیت به لمس، محدودیت حرکتی و آسیب دائمی و تغییر شکل در اندام‌ها شود؛ همچنین توده‌های رسوبی توفوس که در زیر پوست ایجاد شده‌اند، ظاهری ناخوشایند داشته و ممکن است عفونی و دردناک شوند. در این مرحله پزشک ممکن است برای برداشتن توفوس از ناحیه مفصل زانو، جراحی را پیشنهاد کند.
برای درمان علائم مزمن بیماری نقرس زانو باید مصرف داروهای کاهش دهنده اسید اوریک را ادامه دهید، همچنین مصرف غذاهای حاوی پورین که شامل گوشت قرمز، جگر، آبجو و غیره است را تا حد امکان کاهش دهید و اگر در اثر بیماری نقرس، دچار بیماری‌های دیگری مانند مشکلات قلبی عروقی و یا مشکلات فشار خون و سنگ کلیه شده‌اید، برای درمان این عوارض به پزشک مراجعه کرده و درمان آنها را مدیریت نمایید.
اگر در مراحل اولیه بیماری نقرس، این بیماری به خوبی کنترل شود، بیمار هرگز مرحله مزمن این بیماری را تجربه نخواهد کرد؛ اما در صورت بروز این مرحله پزشک مصرف داروهای کاهش دهنده اسید اوریک خون، همراه با داروهای مسکن و ضد التهابی را توصیه می‌نماید.
علت بروز نقرس زانو
نقرس زانو در اثر بالا بودن سطح اسید اوریک در خون به مدت طولانی رخ می‌دهد. اسید اوریک، در اثر تجزیه یکی از ترکیبات شیمیایی ضروری بدن به نام پورین تولید میشود. پورین‌ها ترکیبات شیمیایی مورد نیاز بدن هستند که بدن، بخشی از آن را از طریق مواد غذایی دریافت می‌کند. بیشتر اسید اوریک تولید شده در بدن، در خون حل شده، به کلیه‌ها می‌رود و از آنجا با ادرار، از بدن دفع میشود. اگر بدن اسید اوریک بیش از حد تولید کند و یا نتواند مقادیر اضافه آن را دفع کند، ممکن است به بیماری هایپراوریسمی، که به معنای اسید اوریک بالا در خون است مبتلا شوید.
هنگامی که اسید اوریک خون، به مدت طولانی بالاتر از حد نرمال باشد، ممکن است در مفاصل و اندام‌های دیگر بدن رسوب کند و کریستال تشکیل دهد. رسوبات کریستالی اسید اوریک سوزنی شکل هستند و با چسبیدن به یکدیگر توده‌ای تشکیل می‌دهند که توده‌های رسوبی توفوس نامیده میشود، تجمع توده‌های رسوبی توفوس در اطراف مفاصل و استخوان‌ها باعث آسیب رسیدن به آنها میشود و اثراتی مانند آرتروز در مفصل زانو ایجاد می‌کند.
عواملی که خطر ابتلا به نقرس زانو را افزایش می‌دهند
مهم‌ترین عاملی که خطر ابتلا به نقرس را افزایش می‌دهد، بالا بودن اسید اوریک و کنترل نکردن آن به مدت طولانی است. اسید اوریک ماده‌ای است که در اثر تجزیه مواد غذایی مختلف در بدن تشکیل میشود و به طور طبیعی به وسیله کلیه‌ها و از طریق ادرار دفع میشود. عواملی که مانع از دفع کامل این ماده و همچنین افزایش تولید آن در بدن می‌شوند، می‌توانند خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهند. بعضی از این عوامل عبارت‌اند از:
- ژنتیک: این تصور وجود دارد که نقرس می‌تواند از طریق ژن منتقل شود.
- سن: نقرس بیشتر در افراد بالای ۴۰ سال دیده میشود.
- چاقی: شواهد نشان داده است که شاخص توده بدنی بیش از ۳۵ خطر ابتلا به نقرس را ۳ برابر می‌کند.
- رژیم غذایی: مصرف غذاهای حاوی پورین (مانند گوشت قرمز، غذاهای دریایی و جگر)، غذاهای بسیار شیرین، غذاهای پر چرب، سس‌ها، مخمرها، آب جو و نوشیدنی‌های الکلی احتمال ابتلا به نقرس را افزایش می‌دهد.
- مشکلات سلامتی: بیماری‌های کلیوی، مشکلات متابولیسم بدن و فشار خون بالا می‌تواند مانع از دفع صحیح اسید اوریک و ابتلا به نقرس شود.
- بعضی داروها: بعضی داروهای فشار خون، نارسایی قلبی، بیماری‌های سیستم ایمنی، داروهای شیمی درمانی و داروهای کاهش کلسترول ممکن است باعث بالا رفتن اسید اوریک خون شود.
- جنسیت: مردان ۳ برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به نقرس هستند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنم؟
با تشخیص زودهنگام هایپراوریسمی در اکثر موارد میتوان از ابتلا به بیماری نقرس و یا پیشرفت این بیماری به مراحل حاد و مزمن آن، تا حدود زیادی پیشگیری کرد. اگر آزمایش خون انجام داده و متوجه بالا بودن سطح اسید اوریک خون خود شده‌اید، بهتر است برای کاهش آن به دکتر مراجعه کرده و داروهای لازم را دریافت نمایید.
نقرس بیماری است که به مرور زمان پیشرفت کرده و شدیدتر میشود، بنابراین فرصت کافی به بیمار می‌دهد تا برای درمان خود اقدام کند. با مشاهده علائم زیر بهتر است به پزشک مراجعه کنید:
- درد شدید، تورم، قرمزی و احساس گرمی در مفصل زانو
- محدود شدن حرکت زانو
- تغییر شکل یا کبودی شدید زانو
- درد و تورم زانو که بیش از چند روز ادامه پیدا کند و یا به جای بهتر شدن بدتر شود
- بروز علائم در زانو همراه با تب
- مشابه همین علائم در سایر قسمت‌های بدن
افراد مبتلا به نقرس ممکن است دچار عفونت شوند که باید در اسرع وقت آن را درمان کنند. کسانی که دیابت دارند بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های نقرسی هستند.
پزشک یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد؛ همچنین ممکن است برخی از آزمایشات، مانند آزمایش خون یا تصویر برداری اشعه ایکس را توصیه نماید.
نقرس زانو چگونه تشخیص داده میشود؟
اگر فکر می‌کنید ممکن است به بیماری نقرس مبتلا شده باشید، بهتر است در زمانی که علائم این بیماری بروز می‌کند (اولین حمله)، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص نقرس زمانی که در وسط یک حمله نقرسی هستید، آسان‌تر است، به خصوص در صورتی که باعث تورم، قرمزی و سایر علائم قابل مشاهده شود.
در هنگام معاینه، پزشک شما احتمالاً چندین سؤال در مورد رژیم غذایی، داروهایی که مصرف می‌کنید و سابقه خانوادگی ابتلا به نقرس، از شما خواهد پرسید. این کار می‌تواند به رد کردن سایر علل درد و تورم در زانوی شما، از جمله عفونت یا روماتیسم کمک کند.
پزشک معمولاً انجام یک آزمایش خون را برای بررسی سطح اسید اوریک خون تجویز می‌کند. به این نکته توجه داشته باشید که بعضی افراد سطوح بالایی از اسید اوریک دارند و به نقرس مبتلا نمی‌شوند. در حالی که بعضی دیگر سطح اسید اوریک معمولی دارند اما به بیماری نقرس مبتلا می‌شوند؛ بنابراین مشاهده سطح اسید اوریک در خون برای تشخیص نقرس کافی نیست، در نتیجه، پزشک چند آزمایش دیگر را نیز برای تشخیص این بیماری انجام خواهد داد. به طور کلی آزمایشات تشخیصی برای نقرس عبارت‌اند از:
- آزمایش خون برای تعیین میزان اسید اوریک در مرحله حاد و مرحله بین حمله‌ها
- تصویربرداری اشعه ایکس، یا ام آر آی برای رد کردن سایر علل درد و تورم زانو
- سونوگرافی برای تشخیص کریستال‌های اسید اوریک در اطراف مفصل زانو
- نمونه برداری از مایع مفصلی برای مشاهده کریستال‌های اسید اوریک در زیر میکروسکوپ
پس از تشخیص بیماری نقرس، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص ارتوپد ارجاع دهد تا بیماری شما به‌صورت تخصصی درمان شود.
تشخیص افتراقی نقرس زانو با نقرس کاذب
یکی از مواردی که پزشک به آن دقت می‌کند تشخیص بیماری نقرس، از یک بیماری مشابه به نام نقرس کاذب است. در بیماری که به نقرس کاذب معروف است، علائم شبیه بیماری نقرس بوده و کریستال‌هایی نیز در اطراف مفصل زانو تشکیل میشود، اما این کریستال‌ها، کریستال‌های اسید اوریک نیستند بلکه کریستال‌های کلسیمی هستند.
برای تشخیص نقرس از نقرس کاذب، پزشک از تصویر برداری اشعه ایکس کمک می‌گیرد؛ زیرا کریستال‌های کلسیمی در تصاویر اشعه ایکس دیده می‌شوند اما کریستال‌های اسید اوریک دیده نمی‌شوند. همچنین با برداشتن مقداری از مایع مفصلی و آزمایش آن میتوان وجود رسوبات اسید اوریک و یا کلسیم را در این مایع تشخیص داد.
درمان نقرس زانو
متأسفانه هیچ درمان قطعی برای بیماری نقرس زانو وجود ندارد، اما شما می‌توانید با ترکیبی از داروها، درمان‌های خانگی و ایجاد تغییراتی در سبک زندگی، به مدیریت درد زانو و علائم دیگر نقرس و همچنین کاهش تعداد حملات و عود این بیماری، کمک کنید.
نظارت و مراقبت
در صورتی که بر اساس نتایج حاصل از آزمایش خون، متوجه بالا بودن سطح اسید اوریک در خون خود شدید، این احتمال وجود دارد که در مرحله بدون علامت نقرس قرار داشته باشید. بهتر است با انجام آزمایشات منظم، طبق تجویز پزشک بر میزان اسید اوریک خون خود نظارت داشته باشید، همچنین پزشک ممکن است برای کاهش اسید اوریک خون شما دارو تجویز کند و یا ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی را به شما توصیه نماید.
درمان‌های خانگی
برای کاهش درد و التهاب علائم ناشی از نقرس زانو، روش‌هایی وجود دارد که می‌توانید آنها را در خانه انجام دهید:
- برای کاهش التهاب و تورم بر روی زانوی خود کیسه یخ بگذارید
- به زانوی خود استراحت دهید
- زانوی خود را در هنگام استراحت بالاتر از سطح بدن قرار دهید
- آب زیاد بنوشید
- استرس خود را مدیریت کنید
- در هنگام انجام کارها از دیگران کمک بگیرید
- وزن خود را کاهش دهید
- فعال باشید و تمرینات ورزشی ملایم انجام دهید
- سیگار و الکل را ترک کرده یا مصرف آنها را محدود کنید
تغذیه و رژیم غذایی
تغذیه نقش موثری در ایجاد و همچنین کنترل بیماری نقرس زانو دارد. یکی از موثرترین راه‌ها برای کنترل نقرس، محدود کردن مصرف غذاها و نوشیدنی‌های غنی از پورین مانند گوشت قرمز، جگر و ماهی‌های چرب است. به یاد داشته باشید، بدن شما زمانی که پورین را تجزیه می‌کند، اسید اوریک تولید می‌کند. مواردی که در زیر توصیه میشود می‌تواند به شما در مدیریت بیماری نقرس با توجه به رژیم غذایی، کمک کند.
مصرف غذاهای زیر را محدود کنید:
- گوشت قرمز
- کره
- جگر
- غذاهای دریایی به خصوص تن ماهی، ساردین و قزل‌آلا
- شکر
- آبجو و الکل
- غذاها و نوشیدنی‌های شیرین
- غذاهای چرب
شما می‌توانید با جایگزین کردن مواد غذایی غنی از پورین که در بالا ذکر شد، با غلات کامل، سبزیجات و پروتئین‌های بدون چربی از ابتلا به نقرس پیشگیری کرده و یا از تعداد حملات و عوارض ناشی از آن بکاهید. پورین ماده‌ای است که در بسیاری از غذاها وجود داشته و بدن ما به آن نیاز دارد، بنابراین، نمیتوان از مصرف آن به طور کامل اجتناب کرد؛ اما میتوان مواد غذایی مفیدتری که باعث افزایش اسید اوریک در خون نمی‌شوند را جایگزین کرد.
مصرف غذاهای زیر توصیه میشود:
- سبزیجات تازه
- میوه‌ها
- حبوبات و غلات کامل
- لبنیات کم چرب
- محصولات سویا
- مکمل ویتامین C
- آجیل، مغزها و دانه‌ها
- تخم مرغ
- قهوه
- ادویه‌ها
- روغن‌های گیاهی مثل کانولا و زیتون
دارو درمانی
پزشک ممکن است مصرف داروهای زیر را برای کاهش سطح اسید اوریک خون، همچنین کاهش درد و علائم ناشی از حملات نقرس زانو تجویز نماید:
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه (NSAIDS) مانند ایبوپروفن، سلکوکسیب یا ایندومتاسین.
- تزریق کورتیکواستروئیدها به مفصل زانو و یا مصرف خوراکی این داروها برای کاهش درد و التهاب.
- کلشیسین، نوعی مسکن است که می‌تواند درد ناشی از بیماری نقرس و احتمال حملات بعدی این بیماری را کاهش دهد.
- داروهای آلوپورینول و فبوکسوستات که تولید اسید اوریک در بدن را کاهش می‌دهند و می‌توانند مانع بروز نقرس در مفاصل دیگر بدن شوند.
- داروهای لزینوراد و پروبنسید که باعث می‌شوند اسید اوریک اضافی از بدن دفع شود.
عمل جراحی نقرس زانو
برخی اوقات در مرحله مزمن نقرس زانو که در مفصل زانو و یا مفاصل دیگر بدن توده‌های کریستالی و سخت توفوس تشکیل میشود، پزشک برای برداشتن توده‌های رسوبی توفوس و بهبود ظاهری مفصل و کاهش درد و فشار ناشی از وجود این توده‌ها، عمل جراحی را توصیه می‌کند؛ همچنین به دلیل این که نقرس زانو باعث تخریب مفصل میشود ممکن است در موارد شدید این بیماری عمل جراحی مفصل زانو لازم باشد.
به دلیل این که توفوس می‌تواند آسیب جبران ناپذیری به مفصل زانو وارد کند، معمولاً یکی از جراحی‌های زیر توصیه میشود:
- جراحی برداشتن توده‌های رسوبی توفوس: توده‌های رسوبی توفوس می‌تواند دردناک و ملتهب شود. آنها حتی ممکن است باز شده یا عفونی شوند. پزشک ممکن است توصیه کند که آنها را با جراحی خارج کنید.
- جراحی تعویض مفصل: برای تسکین درد و حفظ حرکات، پزشک ممکن است جایگزینی مفصل آسیب دیده در اثر توفوس را با یک مفصل مصنوعی توصیه کند. شایع‌ترین مفصلی که به دلیل آسیب ناشی از نقرس تعویض میشود، مفصل زانو است.
سوالات متداول
حملات نقرس زانو چگونه است؟
حملات نقرس معمولا به طور ناگهانی و غیر منتظره آغاز میشود و با درد، قرمزی، داغی، تورم و حساسیت به لمس همراه است.
آیا حملات نقرس زانو دردناک است؟
بله. حملات نقرس معمولا در هنگام شب اتفاق میافتد و بسیار دردناک است.
حملات نقرس زانو چقدر طول می‌کشد؟
حملات نقرس معمولا ۳ تا ۱۰ روز طول می‌کشد و بعد فروکش می‌کند.
آیا نقرس زانو قابل درمان است؟
نقرس زانو را نمیتوان کاملا درمان کرد، اما میتوان آن را با دارو، تغذیه و تغییرات سبک زندگی تا حدود زیادی کنترل کرد.
نقرس زانو در چند مرحله پیشرفت می‌کند؟
نقرس زانو معمولا تا ۴ مرحله پیشرفت می‌کند که شامل: نقرس بدون علامت، مرحله حاد، مرحله بین بحرانی و مرحله مزمن است.
چه کاری به درمان سریع‌تر نقرس زانو کمک می‌کند؟
بهتر است به محض این که نقرس شما تشخیص داده شد، به یک پزشک ارتوپد مراجعه کرده و درمان خود را آغاز کنید، داروهای خود را مرتب مصرف کرده و رژیم غذایی خود را طبق دستور پزشک تغییر دهید.
آیا می‌توانم با نقرس زانو پیاده‌روی کنم؟
بله در واقع ورزش‌های سبکی مانند پیاده‌روی برای نقرس زانو مفید بوده و می‌تواند به کاهش درد و التهاب ناشی از آن کمک کند.
آیا نوشیدن قهوه برای نقرس زانو مفید است؟
بله. بعضی تحقیقات نشان داده است که نوشیدن قهوه ساده، در کاهش احتمال ابتلا به نقرس زانو و همچنین کاهش عوارض آن مفید است.
آیا ماساژ دادن برای نقرس زانو مفید است؟
بله ماساژ درمانی برای کاهش درد و التهاب ناشی از نقرس مفید است البته باید این کار توسط یک فرد آموزش دیده انجام شود.
آیا استرس در بروز حملات نقرس زانو موثر است؟
مطالعات نشان داده است که سطح بالای استرس در تشدید حملات نقرس زانو نقش دارد.
چه میوه‌هایی برای نقرس زانو مفید است؟
میوه‌هایی که فروکتوز (نوعی از قندها) کمتری دارند برای نقرس زانو مفید هستند مانند گیلاس، شلیل، زردآلو و انواع توت‌ها در عوض میوه‌هایی مانند سیب و گلابی به علت فروکتوز بالای آنها توصیه نمی‌شود.
آیا روزه گرفتن باعث افزایش اسید اوریک خون میشود؟
بله به دلیل این که در هنگام روزه گرفتن بدن برای تولید انرژی از ذخایر پروتئین و چربی بدن استفاده می‌کند، فرآیند تجزیه این مواد باعث افزایش میزان تولید اسید اوریک میشود. روزه‌داری معمولا برای افراد مبتلا به نقرس توصیه نمی‌شود.
آیا حذف وعده‌های غذایی برای نقرس زانو مفید است؟
خیر. در واقع حذف وعده‌های غذایی و گرسنگی طولانی مدت باعث افزایش اسید اوریک خون شده و حملات نقرس را تشدید می‌کند. برای کاهش وزن بهتر است سه وعده غذای متعادل و میان وعده مصرف کنید اما نوع مواد غذایی را تغییر دهید.
آیا شیر و پنیر برای نقرس زانو ضرر دارد؟
خیر. در واقع لبنیات کم چرب می‌توانند جایگزین مناسبی برای گوشت باشند و به دلیل دارا بودن چربی اشباع کمتر برای نقرس زانو مفید هستند.
آیا نقرس یک بیماری ژنتیکی است؟
تحقیقات نشان داده است که تعداد زیادی از افرادی که به نقرس مبتلا شده‌اند، سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری را داشته‌اند و میتوان گفت که ژن‌ها در ابتلا به نقرس زانو نقش موثری دارند اما تعداد افرادی که به دلیل تغذیه نامناسب و عوامل دیگر به نقرس مبتلا می‌شوند، کم نیست.
آیا می‌توانم با نقرس زانو یک زندگی نرمال داشته باشم؟
اگر نقرس زانو به موقع تشخیص داده شود و درمان خیلی زود آغاز شود، شما می‌توانید با مصرف داروهای کنترل کننده اسید اوریک خون و همچنین رعایت یک رژیم غذایی مناسب، یک زندگی سالم و نرمال داشته و بیماری خود را مدیریت نمایید.
چگونه از عود نقرس زانو پیشگیری کنم؟
شما می‌توانید با مصرف داروهای کاهش دهنده اسید اوریک خون طبق نظر پزشک، اصلاح سبک زندگی، کاهش وزن و تغذیه متعادل و سالم تا حد زیادی از عود نقرس جلوگیری کنید.
